Beleidsopties voor vermindering van de CO2-uitstoot van het wegverkeer

Beleid om CO2-emissies in het wegverkeer in de komende decennia met tientallen procenten terug te dringen heeft twee pijlers nodig. De eerste pijler richt zich rechtstreeks op emissiereductie en stimuleert maatregelen in het wegverkeer die al (bijna) kosteneffectief zijn, maar nog een zetje nodig hebben om de massamarkt te bereiken. Dit kan op de kortere termijn leiden tot enkele megatonnen CO2-reductie. De tweede pijler richt zich op innovatie, en dan vooral het verbeteren van de prijs-prestatieverhouding van voertuig- en brandstofconcepten die nu nog niet marktrijp zijn, maar die wel kansrijk zijn. Doel is dat deze opties in de toekomst grootschalig inzetbaar zijn en dan op een kosteneffectieve manier grootschalige emissiereductie realiseren.

Dit is de hoofdconclusie van de KiM-publicatie 'Beleidsopties voor vermindering van de CO2-uitstoot van het wegverkeer'. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het directoraat-generaal Bereikbaarheid en het directoraat-generaal Milieu en Internationaal van het ministerie van Infrastructuur en Milieu. Het onderzoek gaat in op mogelijke beleidsmaatregelen binnen beide pijlers en de kenmerken hiervan. Effecten van beleid in de eerste pijler zijn meetbaar (in tonnen CO2), bij beleid in de tweede pijler ligt dat een stuk lastiger: CO2 is daar geen goede maat, het gaat om leereffecten. Het onderzoek gaat verder in op mogelijke overheidsrollen en besteedt aandacht aan de span of control van de verschillende beleidslagen (EU, Rijk, decentraal).