Identificeren van slecht responsgedrag in (longitudinaal) reisgedragonderzoek
In onderzoek naar reisgedrag zijn meerjarige panels, zoals het Mobiliteitspanel Nederland (MPN), opgezet om reisgedrag over de tijd te kunnen onderzoeken. De data uit deze panels zijn bij uitstek geschikt om de (causale) relaties achter reisgedrag, en de veranderingen daarin over de tijd, op individueel niveau te modelleren en te begrijpen. Het is daarbij van belang dat de kwaliteit van de data gewaarborgd is. Er zijn echter verschillende factoren die tot een lage datakwaliteit kunnen leiden. Een van die factoren betreft 'soft-refusal', de neiging van sommige respondenten om deelname op een 'zachte' manier te weigeren, bijvoorbeeld door te rapporteren dat zij hun huis niet hebben verlaten hoewel zij dat in werkelijkheid wel hebben gedaan of door een vragenlijst dusdanig snel te beantwoorden dat het niet aannemelijk is dat men alle vragen en antwoorden goed heeft gelezen en begrepen.
Het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) onderzocht verschillende methoden om mogelijke soft-refusal in longitudinaal reisonderzoek te identificeren, gebaseerd op: 1) het voorspellen van uithuizigheid 2) straightlining (op ieder onderdeel van een matrixvraag hetzelfde antwoord geven), en 3) de snelheid waarmee de vragenlijst wordt ingevuld. Alle methoden lijken in staat om respondenten met slecht responsgedrag te identificeren. Het onderzoek geeft ook inzicht in de profielen van respondenten die slecht responsgedrag vertonen.
U kunt het onderzoek downloaden van de TU Delft repository: Didn’t travel or just being lazy? An empirical study of soft-refusal in mobility diaries |TU Delft Repositories